1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün Türkiye’de olanlar, sadece katillerin, tecavüzcülerin ya da çocukları ve kadınları hayattan koparanların suçu değil. Asıl felaket, bu vahşete göz yumanların, sessiz kalanların, hiçbir şey yapmayanların omuzlarında büyüyor. Bu karanlık, sadece kötülüğü yapanlarla değil, onu izleyip sessiz kalanlarla beslendi. Kötülüğe karşı ses çıkarmayanlar, ona zemin hazırlayanlar alkışlandığı için buradayız!

Narin cinayeti, toplumsal çürümenin sembolü oldu. Bir çocuk boğularak öldürülüyor ve bunu yapanlar hâlâ “insanım” diyebiliyor. Peki biz ne yapıyoruz? Sessizce izliyoruz. Bir film sahnesi izler gibi, olup biten vahşeti seyrediyoruz. Sesizlik bizi kurtaracak mı? Ya da bu sessizliğin ödülü ne olacak?

2008 ile 2016 arasında 104 bin 500 çocuk kayboldu. Bu sadece bir sayı mı? Yoksa bu, sessizliğimizin bedeli mi? 104 bin 500 can, 104 bin 500 yaşam yok oldu. Hakları devlet tarafından koruma altına alınması gerekirken, bu çocuklar kayboldu, tecavüz edildi, tacize uğradı. Ama bu sayılar sadece buzdağının görünen kısmı. Gerçek çok daha korkunç. Neden sessiziz? Çünkü sessiz kalmak daha kolay. Peki ya hükümet? 2016’dan 2024’e kadar kaybolan çocukların sayısını saklıyor. Kaç çocuk tacize uğradı? Kaç çocuk tecavüze maruz kaldı?   Kaç çocuk çocuk öldü? Cevap yok. Sessizlik var.

2008-2019 yılları arasında 3185 kadın öldürüldü. Bu rakamlar da mı sadece istatistik? Kaç kadın faili meçhul kaldı? Kaçı intihar süsüyle kapatıldı? Kaç kadın kayboldu ve bir daha bulunamadı? Türkiye’de, bizim ana vatanımızda, bu topraklarda kadınlar sessizce öldürülüyor. Ama biz sessiz kalmaya devam mı edeceğiz?

Kadınları ve çocukları koruyan İstanbul Sözleşmesi kaldırıldı. Peki, kim kaldırdı? Hangi vekiller buna el kaldırdı? Hangi çıkar uğruna bu koruma zırhı elimizden alındı? Bu soruları sormazsak, bu karanlık hiçbir zaman aydınlanmayacak. Bu soruları sen sormazsan, ben sormazsam, kim soracak?

Zaferi bekleme! Eğer kötülüğe karşı sesini yükseltmeyeceksen, barışı, özgürlüğü hayal bile etme! Onurlu ve namuslu bir yaşamın hayalini kurma! Bu vicdan azabı, bu cehennem, bizim ellerimizle büyüdü. Ve biz hâlâ sessiziz.

Bugün Hollanda’da bile bu karanlık peşimizi bırakmadı. Namus ve töre bahanesiyle kadınlar öldürülüyor, susturuluyor. Ama unutma, bu sadece Türkiye’nin değil, dünyanın sorunu. Eğer şimdi sesini yükseltmezsen, bu karanlık tüm dünyayı kaplayacak. Ne kadar daha sessiz kalacağız?

Cevap bizde. Ya sesimizi çıkaracağız ya da bu karanlık içinde yok olup gideceğiz.